-
1 hamulec
сущ.• мялка• тормоз* * *hamul|ec♂, Р. \hamulecca тормоз;\hamulec ręczny ручной тормоз; \hamulec bezpieczeństwa стоп-кран; \hamulecее zawiodły тормоза отказали
* * *м, Р hamulcaто́рмозhamulec ręczny — ручно́й то́рмоз
hamulec bezpieczeństwa — стоп-кра́н
hamulce zawiodły — тормоза́ отказа́ли
См. также в других словарях:
zawodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zawodzićdzę, zawodzićdzi, zawodzićwódź {{/stl 8}}– zawieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zawodzićwiodę, zawodzićwiedzie, zawodzićwiedź, zawodzićwiódł, zawodzićwiodła, zawodzićwiedli, zawodzićwiedziony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień